Անգլերենի բացօթյա ֆլեշմոբ, որին հաջորդեց մաթեմատիկական խաղեր անգլերենով
Մրգային աղցանի պատրաստում
Օր երկրորդ.30.05.2017
Այս օրը առանձնացավ ջոկատի և՛տղաների և՛ աղջիկների ակտիվ պարտիզապուրակային աշխատանքներով՝ ընկեր Մենուայի գլխավորությամբ:
Օրը շատ տպավորիչ դարձավ, երբ որոշեցինք պատրաստել մեր ջոկատի լոգոն:
Օր երրորդ.31.05.2017
Օրը կարևորվեց սովորող-սովորեցնող նախագիծը 3-րդ, 4-րդ և 5-րդ դասարանի սովորողների հետ:
Լող և բակային խաղեր
Օրը ավարտվեց խենթ սանրվածքների ցուցադրությամբ:
Օր չորրորդ.01.06.2017
Բացօթյա ուրախ օտար լեզու իրականացրեցի 1-ից 3-րդ դասարաններում: Այդ ընթցաքում ընկեր Մենուան տարբեր մաթեմատիկական խաղեր էր կազմակերպում մեր ջոկատի հետ: Այդ ամենից հետո հաջորդեց հեծանվավարությունը և թութ ուտելը:
Օր հինգերորդ. 02.06.2017
Այս օրը իմ ճամբարային առօրյան անցկացրեցի Արևմտյան դպրոցում, որտեղ 5-րդ և 4-րդ դասարանի մի խումբ սովորողների հետ գնացինք Մայր դպրոց և մեդիաուրբաթին ներկայանալու համար մեր երաժշտական ներկայացման փորձը արեցինք Լիլիթ Առաքելյանի դաշնամուրային նվագակցության ներքո:
Ճամբարային երկրորդ շաբաթ
Օր առաջին. 05.06.2017
1-ից 3-րդ դասարաններում բացօթյա ուրախ անգլերեն: Որից հետո իմ ջոկատի հետ սկսեցինք անգլերենով և հայերենով նախորդ շաբաթվա հաշվետվությունը թողարկել իրենց բլոգներում:
5-րդ դասարանի մի խումբ սովորողների հետ իրականցրեցինք սովորող սովորեցնող փոքրիկ նախագիծ: Իրենք 2-րդ դասարանի իրենց կրտսեր ընկերներին սովորեցրեցին անգլերեն երգ, խաղացին ուսումնական ակտիվ խաղեր: Վերջում լողափնյա բակում միասին խաղացինք «BINGO» լոտո-խաղը, որի միջոցով երեխաները կրկնեցին անգլերեն տառերը, սովորեցին նոր բառեր:
For me, the 2016-2017 school-year was marked with this slogan: A School Topic is a Family Project. Media education, which comprises in itself a blog and project based teaching learning process, gives the learners an opportunity to be creative just in the first years of schooling. The family members also begin to create with the learners. When a learner comes home and says what he/she has learned at school, says something which is related to their everyday life as a live language requiring an answer to make up a dialogue, the family members are automatically involved in this dialogue. When a school topic is brought to the learner’s home in this way, the parents are no longer tutors or strict superintendents trying to check their children’s knowledge and skills acquired at school. Let’s begin with Grade three to give the analyses of my methodological approach.
The vocabulary of the learners of Grade 3 generally consists of the object and people names surrounding them, and the verbs denoting the actions which they do with these objects and people. For example, they learn the verb draw with the noun pencil, the verb read is learned with the noun book, and the noun toy is first used with the verb play. And who do they do these actions with? They are sure to do them with their friends, parents, brothers and sisters. These everyday and chummy topics easily move to the learners’ homes and turn into pleasant family projects.
The third graders’ project of the Southern School “English at our home” caused a great liveliness in their families. The learners could speak about their family members, their flats and their toys in English in front of their parents who had their cameras turned on trying to record their children’s first English speeches. Great is the inspiration in Mane Hovhannisyan’s eyes when she is speaking about their flat. There is cheerfulness in Hayk and Mary’s dialogue, and Gohar Barseghyan has involved her younger brother in her video film.
We can imagine the happiness of their mother who shot the film. People never forget the things which they loved in their childhood. Ashot Zozanyan,Irine Gyurjinyan and Alex will always remember their first English narration because the video film was shot with their favorite dog, doll, ball, piano and the yellow toy car.
During the autumn holidays I began to carry out an online translational project with the fifth graders of the Western School. The learners translated the short fairy tales composed by their younger schoolmates and published them in their blogs and the school website after I had edited them. The final result of that project was an illustrated media book of fairy tales in English and Armenian.
During the Tumanyan Days the fourth graders read and role played the English translation of the tale Black Kiddy. Then it became a family project. The learners illustrated the tale and recorded the parts of the tale characters with their family members. Luiza Yeghiazaryan with her mother and elder brother, Tigran Grigoryan with his mother, and Anahit Vermishyan with her father created their own films of the tale Black Kiddy.
This year I have introduced the topic Shopping to the fourth and fifth graders using the video lessons of the British Council. The learners began to make up their own situational dialogues on the same topic. This became a project in their homes. In the result of this project the learners with their parents, brothers and sisters created video films of role play games. Here are some of them:
There were some learners whose family members don’t know English, and they had to find creative solutions. For example, Elen Hovannisyan speaks to herself in different clothes and hairstyle. It is a real Rodari approach.
Eva Sahradyan invited her friends to her place and made her video film with the her parents’ support.
Inspired by the learners’ inspiration I made a video lesson on the topic Shopping in which I show what teaching materials and methods of teaching I use. I have received a letter of appreciation from Addeh Hovassapian, projects manager of the British Council in Yerevan. Taking into account the expert’s opinion and following Lucine Bush’s advice, the head of the foreign languages department of the ED Complex, I have made up my mind to create a series of such video lessons with my students in the period of May-June and during the 2017-2018 school year.
In conclusion, I may say that the primary school learner’s internal motivation gets bigger when a school topic turns into a role play game and then it is taken home and it finally becomes a family project.
2016-2017 ուսումնական տարին ինձ համար նշանավորվեց այս նշանաբանով` «Ուսումնական թեման՝ ընտանեկան նախագիծ»:
Մեդիակրթությունը, որն իր մեջ ներառում է բլոգային-նախագծային ուսուցում, սովորողներին հնարավորություն է տալիս ստեղծագործելու ուսումնառության առաջին տարիներին: Սովորողների հետ ստեղծագործում են նաև ընտանիքի անդամները: Երբ սովորողը տանն ասում է այն, ինչ ինքը սովորել է դպրոցում, ասում է որպես կենցաղի հետ կապված ու երկխոսություն պահանջող կենդանի լեզու, այլ ոչ թե անգիր սովորած մի ոտանավոր, տան անդամներն ինքնաբերաբար ներքաշվում են այդ երկխոսությունների մեջ: Երբ ուսումնական թեման այս ձևով է տուն մտնում, ծնողներն այլևս կրկնուսույցների, սովորած դասը ստուգող խիստ վերակացուների դեր չեն կատարում: Ասվածի վերլուծությունը սկսենք երրորդ դասարանից:
Երրորդ դասարանցիների բառապաշարը հիմնականում շրջապատող առարկաների ու մարդկանց անուններն են և այն գործողությունները, որոնք արվում են այդ առարկաների ու մարդկանց հետ: Օրինակ, «pencil-մատիտ» բառի հետ սովորում են «draw-նկարել» բառը, «book-գիրք» բառի հետ՝ «read-կարդալ» բառը, «toy-խաղալիք» բառի հետ` «play-խաղալ»: Իսկ ու՞մ հետ են նրանք անում այդ գործողությունները. ընկերների, ծնողների, քույրերի և եղբայրների հետ: Այդ կենցաղային ու մարդամոտ թեմաները հեշտությամբ տեղափոխվում են տուն և դառնում ընտանեկան երեկոների ցուցադրություններ, որոնք կամաց կամաց ու աննկատ դառնում են ընտանեկան չպարտադրված հաճելի նախագծեր:
Հարավային դպրոցի երրորդ դասարանցիների այս տարվա առաջին նախագիծը՝ «Անգլերենը մեր տանը» մեծ աշխուժություն էր առաջացրել նրանց ընտանիքներում: Սովորողներն իրենց տան ջերմ մթնոլորտում, տեսախցիկը միացրած մայրիկների կամ հայրիկների առջև առանց որևէ մեկի օգնության կարողանում էին անգլերեն ներկայացնել իրենց բնակարանը, տան անդամներին, իրենց սիրելի խաղալիքները: Տեսաֆիլմից երևում է, թե ինչ ոգևորություն կա Մանե Հովհաննիսյանի աչքերում, երբ նա նկարագրում է իրենց բնակարանի ընդհանուր սենյակը, կամ էլ` կենսուրախություն Հայկի և Մերիի երկխոսության մեջ: Իսկ Գոհար Բարսեղյանն իր տեսաֆիլմում ներգրավել է նաև նույն դպրոցի առաջին դասարանցի իր եղբայր Հայկին: Կարելի է պատկերացնել նկարահանող մոր ուրախությունը: Մարդու հոգեբանությունն այնպիսին է, որ երբեք չի մոռանում այն, ինչը շատ է սիրել մանկության ժամանակ: Աշոտ Զոզանյանը, Իրինա Գյուրջինյանը և Ալեքս միշտ կհիշեն անգլերեն իրենց առաջին պատումները, որովհետև տեսաֆիլմը նկարահանվել է սիրելի շան, տիկնիկի, գնդակի, դաշնամուրի ու դեղին ավտոմեքենայի հետ:
Արևմտյան դպրոցի 5-րդ դասարանցիների մի խումբ սովորողների հետ աշնանային արձակուրդների ընթացքում սկսեցի առցանց թարգմանչական նախագիծ իրականացնել: Սովորողները անգլերեն էին թարգմանում իրենց երկրորդ դասարանցի կրտսեր ընկերների հորինած հեքիաթները և իմ խմբագրելուց հետո հրապարակում էին իրենց բլոգներում և Արևմտյան դպրոցի ենթակայքում:
Թումանյանական օրերին չորրորդ դասարանցիների հետ կարդացինք, դերերով խաղացինք «Սևուկ ուլիկ» հեքիաթի անգլերեն թարգմանությունը, որից հետո այն դարձավ արդեն ընտանեկան նախագիծ: Սովորողները նկարազարդեցին հեքիաթը և իրենց ընտանիքների անդամների հետ դերերով ձայնագրեցին խոսքերը: Լուիզա Եղիազարյանն իր մայրիկի և ավագ եղբոր հետ, Տիգրան Գրիգորյանն իր մայրիկի հետ և Անահիտ Վերմիշյանն իր հայրիկի հետ ստեղծեցին «Սևուկ ուլիկի» իրենց ֆիլմերը:
Այս տարի 4-րդ և 5-րդ դասարանի սովորղներին ներկայացրեցի “Shopping” թեման՝ որպես ուսումնական նյութ գործածելով Բրիտանական խորհրդի ուսումնական ֆիլմերը: Սովորողները մեծ ոգևորությամբ սկսեցին իրենց սովորած բառապաշարով նույն թեմայով հորինել տարբեր իրավիճակային երկխոսություններ: Սա դարձավ նախագիծ, մտավ ընտանիք և դարձավ ընտանեկան նախագիծ: Նախագծի արդյունքն այն էր, որ սովորողները իրենց ծնողների, ավագ քույր եղբայրների հետ ստեղծեցին տարբեր դերային խաղ տեսաֆիլմեր: Ահա դրանցից մի քանիսը՝
Եվա Սահրադյանն էլ դասընկերներին իրենց տուն է հրավիրել և մեծ պատասխանատվությամբ ու ծնողների օժանդակությամբ պատրաստել տեսաֆիլմը:
Սովորողների ոգևորությունից ես ինքս ոգևորվելով՝ Սուսան Ամուջանյանի օգնությամբ 5-րդ դասարանի սովորողների հետ ստեղծեցինք «Shopping» թեմայով տեսադաս, որտեղ ես ցույց եմ տալիս թե ինչ ուսումնական նյութեր և դասավանդման մեթոդներ եմ կիրառում:
Քանի որ այս տեսադասի մեջ ցույց եմ տալիս, որ ես իմ ամենօրյա դասերին գործածում եմ Բրիտանական Խորհրդի ուսումնական նյութերը, այդ իսկ պատճառով տվյալ տեսադասը հավանության արաժացավ Բրիտանական Խորհրդի նախագծերի ղեկավար Ադեհ Հովասափյանի կողմից: Հաշվի առնելով ինձ համար այս կարևոր մասնագիտական կարծիքը և կրթահամալիրի օտար լեզուների ուսկենտրոնի ղեկավար Բուշ Լուսինեի խորհուրդը՝ մայիս-հունիս ամիսներին և 2017-2018 ուստարվա ընթացքում նման տեսադասերի շարք եմ ստեղծելու իմ սովորողների հետ:
Ամփոփելով այս ամենը՝ կարող եմ ասել, որ կրտսեր դպրոցի սովորողի սովորելու ներքին շարժառիթը մեծանում է, երբ ուսումնական թեման դերային խաղի վերածվում, իսկ հետո էլ տուն է բերվում ու այն դառնում է ընտանեկան նախագիծ: